Tekst i zdjęcia / MASSIMO CAPPUCCIO
Tłumaczenie / ALEKSANDRA STELMACH
Zdjęcie otwarcia / Dario Di Gabriele (E9 Team) wspina się na imponującym murze skalnym w Cugno Lupo
Sycylia to duża, położona pośrodku Morza Śródziemnego wyspa. Choć jest maksymalnie oddaloną od Alp częścią Włoch, należy jej bardziej górzystych regionów. Piękne, wysoko piętrzące się nad morzem klify z doskonałej jakości wapienia to cecha charakterystyczna wertykalnej Sycylii, stanowiącej doskonały cel wspinaczkowych wyjazdów, a umiarkowany klimat i bogactwo rejonów sprawiają, że możemy się tu wspinać niemal przez cały rok.
Z pewnością najbardziej znaną miejscówką Sycylii jest San Vito Lo Capo – perełka zachodniej części wyspy – ale na wschodzie znajdują się inne, równie lśniące klejnoty w koronie: Canicattini Bagni wyrasta z samego środka labiryntu przeplatających się i rozgałęziających kanionów gór Iblei. Większość skalnych ścian na tej wapiennej równinie jest na pierwszy rzut oka niewidoczna, gdyż aby je znaleźć, należy wychylić się poza krawędź kanionów.
Rejon Canicattini Bagni skupia najwięcej sektorów wspinaczkowych na wschodniej Sycylii: na odcinku kilku kilometrów jest ich około 20, z ponad 400 drogami jednowyciągowymi. W najbardziej imponującym kanionie, Cava Grande, znajdziemy też liczne wielowyciągówki, długie nawet na 150 metrów. Rejon zawdzięcza swoją sławę głównie ukształtowaniu terenu, ale także ekiperom, którzy go odkryli. To za sprawą ich ciężkiej pracy i zaangażowania finansowego powstał tu potężny ogródek wspinaczkowy.
W sektorach wokół Canicattini Bagni, jak zresztą w całych górach Iblei, wspinamy się w wapieniu. Charakterystycznym elementem krajobrazu jest przewieszona pomarańczowożółta skała, z formami naciekowymi wymuszającymi atletyczne ruchy i wytrzymałościowe wspinanie. Urzeźbienie ścian jest wręcz barokowo bogate, a sektory Contralfano, Grotta Re Lucertola, Cava Donna i Cugno Lupo to królestwo wielkich przewieszeń i wytrzymałościowych dróg. Ale w innych sektorach, na przykład Cava Bagni czy łatwiejszych fragmentach Nome e Cognome i Antro dell’Eco znajdziemy też pionowe ściany z szarego wapienia i mniej siłowe drogi po dziurkach. Całości obrazu dopełniają miejscówki ze strzelistymi klifami i słabymi chwytami, pełnymi trudnych, technicznych linii, jak choćby w Cava Campana czy Cava Sture. Natomiast największe kaniony udostępnione do wspinania to: Cava Bagni, Contrada Alfano, Cava Donna, Cugno Lupo, Cava Campana, Cava Sture i monumentalny Cava Grande.
MIEJSCOWOŚĆ
Canicattini Bagni leży niecałe 20 kilometrów od wybrzeża, a jego mieszkańcy utrzymują się głównie z rolnictwa. Tradycyjna wiejska kultura wciąż jest tu bardzo żywa – na otaczających miasteczko wzgórzach z łatwością znajdziemy stare budynki i gospodarstwa, gdzie hoduje się krowy i owce, oraz gaje oliwne poprzedzielane charakterystycznymi, kamiennymi murkami. Wąskie uliczki Canicattini Bagni pozwalają zanurzyć się we włoskiej secesji i w swobodnej, południowej atmosferze. W centrum możemy zwiedzić barokowy kościół i wypić piwo w jednym z wielu barów, zanim przejdziemy na obiad do pobliskiej pizzerii lub restauracji.
CAVA BAGNI
To rejon leżący najbliżej miejscowości Canicattini Bagni, do którego tak naprawdę możemy dotrzeć piechotą. W sześciu sektorach wchodzących w jego skład wytyczono ponad 80 dróg. Wszystkie znajdują się w kanionie głównym i w jednej z jego odnóg – całość przejdziemy zaledwie w kilka minut. Wielką zaletą rejonu jest to, że oferuje wspin po dwóch stronach koryta rzeki, dzięki czemu o każdej porze dnia i roku zastaniemy tam idealne warunki. Linie obite są najczęściej nowymi, zabezpieczonymi przed korozją zestawami punktów asekuracyjnych. Ich wytyczenia i obicia podjęli się Niemiec Stefan Löw i Austriak Christian Leube, który mieszka na Sycylii od niemal 20 lat.
Sektory
- Powerbank (10 dróg od 6a do 7b),
- Glashaus (8 dróg od 6b do 7b+),
- Schwarzenegger (14 dróg od 6a do 7a+),
- Fuchsberger (26 dróg od 6a do 8a),
- Jungle Book (8 dróg od 6b do 7b),
- Under the Bridge (12 dróg od 6a do 7b+).
Większość dróg została wyceniona od 6b do 7b/c, więc osoby poruszające się w tym przedziale trudności znajdą tu dla siebie naprawdę piękne i dostarczające frajdy propozycje. W każdym sektorze są rozgrzewkowe linie o trudności 6a, a w Fuchsberger – coś dla bardziej zaawansowanych, czyli 8a. Niemal wszystkie sektory obfitują w lite, pionowe ściany pełne dziurek, a także fragmentów lekko przewieszonych, z naciekową strukturą. Największy w rejonie Cava Bagni sektor, Fuchsberger, oferuje najbardziej różnorodne propozycje, zatem nie dziwi, że bywa najmocniej oblegany, ale techniczne ściany Powerbanka także nie narzekają na brak wspinaczy. Najnowszy sektor, Under the Bridge, ma w menu na prawdę piękne drogi za 7a w dobrej skale. Każdy z sektorów jest wart odwiedzenia, jeśli chcecie poświęcić temu kanionowi kilka dni.
Dojazd
Z centrum Canicattini Bagni jedziemy za znakami na Floridię, do oddalonego o 1,3 kilometra Foro Boario, gdzie zostawimy samochód. 100 metrów dalej po lewej stronie zaczyna się asfaltowa droga schodząca do doliny. Gdy dotrzecie do rzeki, kierujcie się znakami wskazującymi poszczególne sektory.
CONTRADA ALFANO
W Contrada Alfano sektory znajdują się w dwóch równoległych, przepięknych kanionach, z dość podobną skałą. To pierwszy z tutejszych rejonów ubezpieczony i oddany do wspinania, a przy tym najbardziej rozbudowany: w sumie znajduje się tu siedem sektorów z ponad 150 drogami. Przewieszone linie prowadzące po naciekach oraz doskonała jakość skały gwarantują często atletyczne, ale bardzo przyjemne wspinanie. Przy ubezpieczaniu rejonu pracowało kilku wspinaczy, a większość roboty wykonali M. Flaccavento i A Garretto (sektory: Nome e Cognome i Antro dell’Eco), S. Anile, M. Monaco i J. Bonaventura (sektory: Contralfano, Sottalfano i Grotta Re Lucertola), a także Ch. Leube (sektor Paradox Wall).
Sektory
- Antro dell’Eco (28 dróg od 5 do 8),
- Nome e Cognome (53 drogi od 5a do 8a+),
- Paradox Wall (8 dróg od 6b do 8a+),
- Pisciotta (8 dróg od 5b do 7b+),
- Contralfano (32 drogi od 5c do 8a+),
- Sottalfano (8 dróg od 7a do 7c),
- Grotta Re Lucertola (19 dróg od 5c do 8b+).
We wszystkich tych sektorach znajdziemy dużo zróżnicowanych dróg, co sprawia, że są bardzo popularne. Jednym z najczęściej odwiedzanych jest Contralfano, z pięknie urzeźbionymi ścianami. Nome e Cognome charakteryzuje się dachem z dziurkami i naciekami, ale także szarymi ścianami oferującymi łatwe drogi, doceniane przez początkujących. Z kolei Grotta Re Lucertola to piękna jaskinia z dość trudnymi liniami, idealna dla wspinaczy szukających przewieszonych i wytrzymałościowych dróg. Większość z tych sektorów ma wystawę południową, idealną na sezony przejściowe i zimę, natomiast latem odpowiednie warunki zapewnia zacieniony przez większość dnia Antro dell’Erco, a popołudniami dobrą opcją jest też Contralfano.
Dojazd
Z Canicattini Bagni wyjeżdżamy na szosę nr 86 w kierunku Contrada Bibbia, po 2,8 kilometra skręcamy w prawo, w asfaltową drogę mijającą duże drzewo oliwne. Jedziemy dalej kilka kilometrów aż do grupy starych domków, zwanych Timparossa, stanowiących punkt odniesienia dla różnych sektorów w tym rejonie. Parkujemy 50 metrów przed nimi, po prawej stronie, jeśli chcemy dotrzeć do Antro dell’Eco. Do Nome e Cognome jedziemy jeszcze 200 metrów i zostawiamy auto za domkami na poboczu. Możemy też pojechać dalej, aż droga zmieni się w szutrówkę i zacznie opadać. Auto zostawiamy przy ostrym zakręcie i podchodzimy do chaty, od której w prawo odbija ścieżka do głównych sektorów.
Dalsza część artykułu jest opublikowana w Magazynie GÓRY numer 1/2022 (284)
Zapraszamy do korzystania z czytnika GÓR > link
