Trudno wyobrazić sobie sytuację, w której czytający te słowa dopiero z lektury magazynu dowiaduje się o wynikach rywalizacji we wspinaniu sportowym na igrzyskach olimpijskich w Paryżu. To po prostu niemożliwe. Jednak z dziennikarskiego obowiązku trzeba przywołać podstawowe fakty. Wspinaniem pasjonowaliśmy się w dniach 5–10 sierpnia 2024 roku, a zawody rozegrano w północno-wschodniej części stolicy Francji, na ścianach wybudowanego na potrzeby imprezy centrum Le Bourget Climbing Venue.
Tekst / RAFAŁ NOWAK
Zdjęcia / LENA DRAPELLA / JAN VIRT / IFSC
Zdjęcie otwarcia / Ola Mirosław dostarczyła nam potężnych emocji
Polska optyka skoncentrowała nasze spojrzenie na konkurencji wspinania na czas kobiet, gdzie do wyścigu o medale stanęły dwie Polki: Aleksandra Mirosław i Aleksandra Kałucka.
WSPINACZKA JEST KOBIETĄ
Rundy eliminacyjne z udziałem naszych zawodniczek rozegrano 5 sierpnia. Obie Polki spisały się wyśmienicie. Aleksandra Mirosław dwukrotnie poprawiała własny rekord świata. Najpierw urwała z niego trzy setne sekundy (6,21 s), aby w drugim biegu wykręcić kosmiczne 6,06 sekundy! Oczywiście do rundy finałowej awansowała z najlepszym czasem. Aleksandra Kałucka także biegała najszybciej w karierze i w eliminacjach poprawiła swój rekord życiowy na 6,38 sekundy. Ostatecznie był to czwarty czas eliminacji i stało się jasne, że po ewentualnych zwycięstwach w ćwierćfinałach Polki trafią na siebie w półfinale.
Środa 7 sierpnia przeszła do historii polskiego sportu, a poziom emocji, na który się wznieśliśmy, sięgnął stratosfery. Najpierw Ola Mirosław pewnie pokonała Hiszpankę Leslie Adrianę Romero Pérez (6,35 s), a następnie do walki o awans do strefy medalowej stanęła Ola Kałucka. Jej konkurentka, Zhou Yafei, w eliminacjach także poprawiła życiówkę i, co ciekawe, była ona identyczna do tysięcznej części sekundy (6,389 s) z wynikiem Oli. W pojedynku dwóch zawodniczek w życiowej formie to tarnowianka okazała się lepsza. Pobiegła jak natchniona! Chinka do ostatnich przechwytów była blisko, ale na dystansie 15 metrów to Ola okazała się szybsza o dziewięć setnych sekundy (6,49 s).
Półfinał dawał nam swego rodzaju komfort, bo gwarantował co najmniej jeden medal dla Polski, choć dla dziewczyn był, rzecz jasna, ogromnym wyzwaniem. Z perspektywy czysto sportowej obie pobiegły świetnie, bez błędów i naprawdę szybko. Tarnowianka znów poprawiła rekord życiowy (6,34 s) i zmusiła rekordzistkę świata do wykręcenia do kolejnego fantastycznego wyniku (6,19 s). Rozstrzygnięcia w drugiej parze półfinałowej sprawiły, że Ola Mirosław stanęła do wyścigu o mistrzostwo olimpijskie z Chinką Lijuan Deng. Zanim jednak to nastąpiło, Ola Kałucka zawalczyła o brąz. Zawodniczka Klubu Uczelnianego AZS Akademii Tarnowskiej także tym razem wspaniale poradziła sobie z presją. Podczas najważniejszego startu w karierze wystąpiła bezbłędnie i, wobec pomyłki Indonezyjki Rajiah Sallsabillah już na pierwszych metrach, bezpiecznie dowiozła prowadzenie!
To Aleksandra Kałucka dała polskiemu wspinaniu pierwszy, historyczny medal igrzysk olimpijskich. Ola zaczynała się wspinać wraz siostrą Natalią pod wrażeniem sukcesów sióstr Buczek. Pierwsze kroki na ścianie stawiała u Tomka Oleksego w MKS Tarnovia, kolejne osiem lat spędziła pod opieką Tomasza Mazura, a na samych igrzyskach prowadził ją Piotr Maruszewski. Nasze pierwsze tego dnia łzy radości były wspaniałym preludium do finału.
Tekst w całości przeczytasz w 297 (4/2024) numerze Magazynu GÓRY.
