Dzisiaj o godzinie 8:58 lokalnego czasu Nirmal „Nims” Purja zdobył Sziszapangmę (8013 m n.p.m.) jednocześnie kończąc projekt, którego celem było zdobycie wszystkich 14 ośmiotysięczników w ciągu 7 miesięcy. Ostatecznie Nepalczyk zdołał go sfinalizować w krótszym czasie, bo zajęło mu to tylko 6 miesięcy i 6 dni! Tym samym udowodnił wszystkim niedowiarkom, że to co początkowo wydawało się niemożliwe leży w zasięgu ludzkich możliwości.
„Wszystko w życiu jest możliwe przy odpowiedniej determinacji i pozytywnemu myśleniu.” Fot. FB Nirmal Purja MBE: „Project Possible – 14/7”
Na szczycie Sziszapangmy Nims stanął w zespole z Mingmą Davidem Sherpą, Galjenem Sherpą oraz Gesmanem Tamangiem. Warto zaznaczyć, że podczas wejścia pogoda delikatnie mówiąc nie rozpieszczała hiamalistów. Wiał mocny wiatr, a duże opady śniegu spowodowały spore zagrożenie lawinowe. To jednak niepowstrzymało byłego komandosa brytyjskiej armii i jego towarzyszy przed realizacją ostatniego kroku bezprecedensowego w dziejach himalaizmu przedsięwzięcia.
https://www.facebook.com/NimsPurja/videos/3745814215444532/
Nepalczyk swoim sukcesem podniósł zdobywanie Korony Himalajów i Karakorum na znacznie wyższy poziom. Rekord, który ustanowił stając na ostatnim szczycie z listy dosłownie ”zmiażdżył” poprzedni, należący do Koreańczyka Chang-Ho Kima (7 lat, 10 miesięcy, 6 dni). Trudno uwierzyć, że Reinholdowi Messnerowi pierwsze skolekcjonowanie wszystkich 14 ośmiotysięczników zajęło aż 16 lat, a naszemu rodakowi – Jerzemu Kukuczce – prawie 8.
Jednymi z najbardzej wyróżniających się wejść niewątpliwie był tryptyk Everest, Lhoste, Makalu, któremu Nims poświęcił zaledwie 48 godz. i 30 min, z czego dwa pierwsze szczyty zdobył tego samego dnia w dziesięciogodzinnym odstępie. Natomiast stając na K2 Nepalczyk otworzył prawie kończący się już wtedy sezon umożliwiając wejście innym zespołom działających na górze.
Najwięcej emocji i rozgłosu projektowi przyniósł jednak problem natury politycznej, którym był brak pozwolenia na atakowanie najniższej z listy – Sziszapangmy. Na szczęście dzięki nagłośnieniu sprawy i wsparciu ze strony zarówno nepalskiego rządu jak i środowiska himalajskiego udało się pokonać tę przeszkodę.
Kolejność oraz terminy zdobytych przez wspinacza szczytów w ramach Project Possible 14/7 prezentują się następująco :
Etap I :
Annapurna (8091 m n.p.m.) – 23 kwietnia 2019
Dhaulagiri (8167 m n.p.m.) – 12 maja 2019
Kanczendzonga (8586 m n.p.m.) -15 maja 2019
Mount Everest (8848 m n.p.m.) – 22 maja 2019
Lhotse (8516 m n.p.m.) – 22 maja 2019
Makalu (8481 m n.p.m.) – 24 maja 2019
Etap II :
Nanga Parbat (8126 m n.p.m.) – 3 lipca 2019
Gaszerbrum I (8010 m n.p.m.) – 15 lipca 2019
Gaszerbrum II (8035 m n.p.m.) – 18 lipca 2019
K2 (8611 m n.p.m.) – 24 lipca 2019
Broad Peak (8047 m n.p.m.) – 26 lipca 2019
Etap III :
Cho Oyu (8188 m n.p.m.) – 23 września 2019
Manaslu (8156 m n.p.m.) – 27 września 2019
Sziszapangma (8013 m n.p.m.) – 29 października 2019
Dla porządku podejemy jeszcze informację, że Nepalczyk wspomagał się dodatkowym tlenem z butli. Ciężko jednak sobie wyobrazić realizację tego wyczynu bez tlenowego wsparcia – wiązałoby się to z bardzo dużym niebezpieczeństwem.
Gratulujemy!
