Tekst / PIOTR MICHALSKI
Zdjęcia / shsjames.org
W Tatrach Wysokich letnie sezon letni dobiega końca w sposób efektowny. Plonem aktywności wspinaczkowej po słowackiej stronie było wytyczenie trzech nowych, trudnych dróg. O premierowe przejścia wzbogaciła się Wielicka Baszta, popularna w ostatnim okresie Galeria Osterwy, ale przede wszystkim wytyczenia nowej linii doczekał się najwyższy szczyt Karpat i Tatr, Gerlach.
I. Wielicka Baszta – Vyhliadkový let VII
Pierwsza z nowości została wytyczona przez zespół Miroslav Sim i Ivan Staroň w Dolinie Wielickiej, w dniach 18 lipca i 24 sierpnia na północno-zachodniej ścianie Wielickiej Baszty. Nazwa nowości – Vyhliadkový let, czyli Lot widokowy – nawiązuje do przygód przy wytyczaniu dogi, czyli lotów…
Droga posiada jedynie trzy długości liny, stałe punkty zostały osadzone na stanowiskach oraz osiem nitów przelotowych w miejscach, w których nie można się asekurować własnym sprzętem. Cała droga prowadzi głównie płytami, w litej skale. Ponieważ ściana ma wystawę północno-zachodnią, na drodze jest (jeszcze) dość sporo porostów, jednak w kluczowych odcinkach wszystkie chwyty są wyczyszczone. Zespół ma nadzieję na rychłe powtórzenie drogi.
Wielicka Baszta, ściana północno-zachodnia: Vyhliadkový let VII, 140 m, 3 wyciągi,
1 p.: Miroslav Sim – Ivan Staroň, 24.08.2024.
II. Galeria Osterwy – Osud VIII+
Druga nowość powstała na Galerii Osterwy w Dolinie Mięguszowieckiej. Tam, dokładniej na Środkowej Turni [słow.: Prostredna veža] Galerii Osterwy powstała, jak donoszą autorzy, kolejna ładna droga – Osud [słow.: Los]. Droga ta liczy sobie także trzy długości liny, zaś oferowane trudności to VIII+ (kolejno: VII, VIII+, VII+). Prowadzi ona pomiędzy drogami Pietni a Katka i jest częściowo ubezpieczona nitami, ale do przejścia potrzebny jest również komplet friendów. Autorami pierwszego przejścia jest zespół Matej „Emby” Baláž – Rado Starúch – Martin Krasňanský.
Galeria Osterwy, Środkowa Turnia [Prostredna veža]: Osud VIII+ RS 1 (3 wyciągi).
1 p.: Matej „Emby” Baláž – Rado Starúch – Martin Krasňanský, 1.09.2024.
III. Gerlach – Stepný vlk VIII
Zaś ostatnią z nowopowstałych dróg Martin Krasňanský określił mianem „tatrzańskiego bestsellera roku”. Droga została wytyczona na zachodniej ścianie Gerlacha, za sprawa zespołu Martin Medviď – Michal Pleidel. Nowość została poprowadzona (w stylu RP) 6 września, a jej trudności zostały ocenione na VIII.
Oddajmy głos autorom:
„W sierpniu i na początku września udało się nam przekształcić stary pomysł w nową drogą, pokonującą ten najpiękniejszy fragment skały zachodniej ściany aż do szczytu. (…) Ostatecznie droga przeszła wszelkie nasze oczekiwania – zaskoczyła swoim pięknem, długością i trudnościami. Do powtórzenia potrzebny będzie bardzo długi dzień, ekspresy, zestaw kości friendów (w tym także mikro-), coś na ich przedłużenie i trochę odwagi, bowiem wyjścia nad przeloty są czasem dość spore. Otwieraliśmy drogę od dołu, stopniowo w ciągu czterech dni. Wszystkie stałe przeloty zostały osadzone z pozycji wspinaczkowych, z wyjątkiem trzeciego spita na drugim wyciągu, który osadziłem ze zjazdu, ponieważ założenie asekuracji podczas przejścia było niemożliwe, a odcinek ten był jednym z trudniejszych. W każdym razie stałe punkty są tam, gdzie okazało się to potrzebne – czy ze względu na bezpieczeństwo, czy też dla orientacji. (…) Na zakończenie jestem proszony o skorzystanie ze słynnego stwierdzenia Edmunda Hillary’ego: »To nie górę zdobywamy, ale siebie«. Więc także z tego względu nazwaliśmy tę drogę »Wilk stepowy«”.
Gerlach, ściana zachodnia: Stepný vlk 8, RS 3 (650 m, 12 wyciągów + 150 m terenu II-III na wierzchołek)
1 p.: Martin Medviď – Michal Pleidel, 6.09.2024.
Zachęcamy do powtórzeń!
Uwaga na koniec: warto dodać słowo wyjaśnienia dla przyjętych po słowackiej stronie Tatr dopisków w ogólnych opisach dróg (np. „RS 1“, czy „RS 3“), które znajdują się często w informacji ogólnej o danej drodze, po stopniu trudności danej drogi – dla przykładu: „Martin Medviď, Michal Pleidel, Gerlachovský štít, Stepný vlk, 8, RS 3”. Otóż, przyjmuje się, wprowadza tu ogólną ocenę powagi drogi, na którą składają się trudności techniczne, a także jakość asekuracji. Oparte jest to na skali alpejskiej (ze stopniami AD, TD, ED itd. – dop. aut.). Szczegółowe informacje (w jęz. słowackim), tabela ze wspomnianą skalą dostępne są TUTAJ oraz TU.